luni, 20 decembrie 2010

coccis

doar moliile zac in mine,si ma plac,
dar s au mirat cand la ficat s au imbatat,m-au injurat,dar eu le-am zis ca e stricat,
la inima cand au ajuns,au cautat pan` la apus,nu au gasit nimic exact,o piatra p`un bilet "eu am plecat"
si au tipat,ca nu-i normal,sa mi caut inima`n spital,de parca eu,o biata fata nu pot trai doar cu o piatra.
au tot mancat ce au mancat,un pic din splina,din stomac.dar culmea,nu s-au saturat..(!)
si sufletul mi l-au mancat,dar sincer nu m-am suparat,era mai mult ca expriat,in mine nu s-ar fi distrat,statea acolo suparat,ma bine ca mi l-au mancat,

si-n mine totul e,alei,
lungi coridoare cu idei,
halal si vai de ei de zmei,credeam in ei
dar cum sa crezi?!cand far` sa vrei ramai doar tu,si cu.. alei.
in patul meu cel incomod,m-asez
un arc ma gadila in cot,ce hot!
iar capul imi sta spanzurat de perna din vechiul meu pat..
privesc tavanul inorat,doar el ma stie,si zambetul meu colorat,el mi-l picteaza
cand stau in pat,
sunt ca o scama pe dulap,
in podul prafuit si-ntunecat.
la soare stralucesc ca un cristal,
dar cand se lasa seara,
am plecat .

ca o poveste,
sau doar o stare,de cacat!